Çocuk Oyun Elemanları

Çocuk Oyun Elemanları
Söylememek elde değil! Gördüklerim beni rahatsız ediyor. Yola tüküren adamdan, asfalttaki koca rögar tümseklerinden, suyu sokak boyunca akan çöpten, neden yapıldığından bile haberim olmayan bitmez tükenmez yol çalışmalarından, olmadık yerlere konulan reklam panolarından, düşünülmeden yapılmış üstüme gelen binalardan, bloklardan, kırık kaldırımlardan rahatsızlık duyuyorum. Özensizlik her yerde gözüme çarpıyor.

Eminim çoğumuz benzer rahatsızlıklar yaşıyoruz. Ortak kullanılan alanlara, evimize gösterdiğimiz ilgiyi göstermiyoruz. Dolayısıyla sokakta yürürken gördüklerimize, sadece söylenerek geçiyoruz. Bir süre sonra da, göz alışkanlığından olsa gerek, söylenmiyoruz bile.

Sorunları halletmek yerine sorunlarla birlikte yaşamayı tercih ediyoruz veya birilerinin çözüm bulmasını bekliyoruz. Evet, bir yere kadar böyle bir beklenti içinde olmak anlamlı olabilir. Ama bize de görev düşüyor. En azından rahatsızlığımızı dile getirerek yetkililerle birlikte birşeyler yapabiliriz.

Pek çok konuda olduğu gibi, çevresel bilincin kazandırılması konusunda da eğitimin çok önemli yeri vardır. Kurallar konusunda da eğitimin çok önemi var. Kuralar ve yaptırımlarla birtakım düzenlemeler yapılabilir; ama bu yüzeysel bir çözüm olur. Bunun için nereden başlamak gerekir?

Çocuk parklarından başlanabilir. Çocuk parkları, yapılarla şekillenen şehir ortamında, çocuğun doğayla buluştuğu, çeşitli elemanlarla egzersizler yaptığı alanlardır. Amaç ,oyun oynarken çocuğun psikolojik ve fizyolojik yönden gelişmesini sağlamaktır. Sosyalleşmeye başlayan çocuğun, evinin dışında, kendini ait hissedebileceği, sahipleneceği ilk alanlardan biridir.

Biraz daha büyüdükçe, mahalle, okul, sürekli gittiği bir kafeterya vs. gibi yerleri de sahiplenmeye başlar. Acaba çoğu zaman bakımsızlıktan sevimsiz demir yığınlarının bulunduğu alanlar haline gelen parklar, çocuklara ne kadar faydalıdır; daha faydalı hale nasıl getirilebilir? Bu konu üzerinde düşünmek gerekir.

Bence çocuk parklarında görmeye alıştığımız benzer elemanların dışında, yeni arayışlara gitmek gerekir. Parklara yeni anlamlar yüklenerek çocukların sevebilecekleri, kendilerini ait hissedebilecekleri alanlar haline getirilebilir. Çocuk büyüdükçe, bu ilgisi diğer kullandığı alanlara da yansır ve en son şehir ölçeğinde çok daha ilgili, duyarlı ve yapıcı bir birey olabilir.

Sadece söylemek hiçbir işe yaramıyor. Rahatsız olduğumuz şeyleri değiştirmek için çaba göstermemiz gerekir. Düşüncelerimizi paylaşmak bize yeni ufuklar açabilir. Konuyla ilgili fikir ve mimari proje yarışması açabilir. Farklı disiplinle biraraya gelerek çalışabilir. Ticari endişelerin yönlendirmesine izin vermeden yeni düşünceler desteklenebilir. Bunun için duyarlı davranmamız ve ilgi göstermemiz yeterli.

Yazan : Ceren Sezer / Mimar İ.T.Ü